Donut

Weer een ervaring rijker. Tis wat met 2 jonge zonen op Afrika reis te gaan. Vandaag quadrijden en bungy jumpen op het programma. Na tegenstribbelen onder voorbehoud dat ik kon douchen ook mee quad rijden. Er op aangedrongen dat dit ook leuk voor de jongens alleen zou zijn maar voorstel werd niet geaccepteerd. Eerst uitgechecked in Storm Water village bij fijn Bosch cottages en toen op weg. We hadden gisteravond al gereserveerd. Na vele modderpaden dicht in de buurt van het Tsitsikamma reservaat bij de quad verhuur aangekomen. 2 uur op een 250 cc 4 wheel quad crossen met twee gidsen. Wij waren de enigste klanten voor dit tijdstip.
De gidsen; twee jonge mannen zo zwart als roet. De ene leek de serieuze de andere jong en onbezonnen. Uitleg: gids voor, gids achter, in lijn rijen, niet spillen, zachtjes door de plassen met water, uitkijken in de bochten, niet inhalen en geen ...............donuts.
Een hele waslijst om niet te vergeten.
Na 5 minuten quad was alles al vergeten. De jonge onbezonnen Afrikaan liet Jurgen zien hoe goed hij met de quad kunstjes kon doen. Toen na een km de andere gids ook nog terug moest om een andere quad te halen was het hek van de dam. Crossen met 3 van die jonge mannen. Mam het was verantwoord!
Met een rotgang door kuilen en plassen, driften en ......... donuts.
Laat me dit uitleggen. Een donut schijnt naast een koekje ook een drift met een quad van compleet rondom te zijn.
Jurgen had er al verschillende gedaan, David bleef niet achter.
Verstandig als ik zou moeten zijn.... niet moeten doen.
Volgas zette ik in, het stuur haaks naar links, driftend op weg, een halve bocht gemaakt en toen..

Over.......... en lag ik naast de quad.
Te overmoedig maar niets gebroken.
Met een beschadigd eigen ik de tocht afgemaakt.
Jurgen en David noemen me nu Donut Peter!!!!

Op naar de volgende uitdaging......
Bungy jumpen; maar niet voor mij.